Budowa materiałów negatywowych czarno białych

 

 

  1. Powszechnie używane materiały światłoczułe to:

a)     płyty fotograficzne,

b)    błony fotograficzne,

c)     papiery fotograficzne.

 

Podłożem może być szkło, folia czy papier.

Niezależnie od podłoża materiał światłoczuły składa się z: emulsji fotograficznej, warstwa preparacyjnej i ewentualnie warstwy przeciwodblaskowej i ochronnej.

2. W skład budowy materiałów negatywowych wchodzą następujące warstwy:

 

a) wa r s twa  świ a t ł o c z u ł a zwana emulsyjną – to najważniejsza warstwa materiału fotograficznego zbudowana z bardzo drobnych kryształów halogenków srebra (bromku srebra z niewielką domieszką jodku srebra) zawieszonych w żelatynie. W warstwie tej w wyniku reakcji fotochemicznych powstaje obraz fotograficzny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 5. Budowa materiału negatywowego czarno-białego

 

 

 

Niektóre materiały negatywowe posiadają kilka warstw światłoczułych umieszczonych jedna na drugiej. W najprostszym przypadku dolna warstwa emulsyjna jest mniej czuła i bardziej kontrastowa niż warstwa górna. Taka budowa zapewnia zwiększenie użytecznej rozpiętości naświetleń co umożliwia prawidłowe odwzorowanie szczegółów w światłach i cieniach obrazu.

 

b) Wa r s twa  p o d ł o ż owa jest nośnikiem wszystkich warstw materiału światłoczułego, utrzymuje warstwę emulsji a później powstały w niej obraz fotograficzny. Chroni materiał światłoczuły przed deformacją podczas kopiowania, obróbki i suszenia. Jako podłoże stosuje się folię wykonaną z tworzyw sztucznych.

 

c) Wa r s twa   o c h r o n n a wykonana jest z cienkiej warstwy żelatyny naniesionej bezpośrednio na warstwę emulsji. Chroni warstwę światłoczułą przed tarciem i uszkodzeniami mechanicznymi, które mogą powstać w czasie procesu zdjęciowego oraz obróbki chemicznej.

 

d) Wa r s twa   p r z e c iwo d b l a s k owa pochłania promieniowanie, które przechodząc przez materiał fotograficzny uległoby odbiciu od tylnej powierzchni podłoża powtórnie naświetlając warstwę emulsji. W ten sposób zapobiega powstawaniu odblasków w materiale światłoczułym, które wprowadzają zakłócenia do obrazu fotograficznego pogarszając jego

ostrość. Warstwę przeciwodblaskową nanosi się na odwrotną stronę podłoża w postaci żelatyny zawierającej odpowiednie barwniki, srebro lub sadzę. W materiałach negatywowych małoobrazkowych stosuje się szarą folię podłożową, która pełni również rolę warstwy przeciwodblaskowej. Lepszym rozwiązaniem jest stosowanie warstw odbarwiających się w procesie wywoływania. Takie warstwy przeciwodblaskowe stosuje się w błonach zwojowych i arkuszowych. Powodują one pochłanianie całego promieniowania na jakie czuła

jest warstwa emulsji. Najczęściej stosuje się warstwy ciemnozielone, ciemnoszare rzadziej ciemnoczerwone lub żółte jak np. w błonach graficznych. W błonach zwojowych

warstwa przeciwodblaskowa pełni również funkcję warstwy przeciwskręcającej.

 

e) Wa r s t w a    p r e p a r a c y j n a nakładana jest na folię w procesie produkcji. Składa się z substancji wiążących się mocno zarówno z podłożem jak i warstwą emulsji. Ponieważ warstwa preparacyjna jest złym przewodnikiem bardzo łatwo się elektryzuje gromadząc na swojej powierzchni ładunek elektrostatyczny. Niekiedy mogą powstać wyładowanie

iskrowe zaświetlające miejscowo warstwę emulsji. Gromadzeniu się ładunku przeciwdziała

 

f) wa r s twa a n t y e l e k t r o s t a t y c z n a znajdująca się na spodniej stronie podłoża.